In de Italiaanse regio Calabrië heerst sinds jaar en dag ’s werelds gevaarlijkste maffiaorganisatie, de ’Ngrandheta. Een leven van afpersing en moord wordt hier van vader op zoon doorgegeven. In deze documentaire volgen we kinderrechter Roberto di Bella en vier jongens die zich inlaten met maffiapraktijken. Hij vecht tegen de ’Ndrangheta door jonge jongens weg te halen bij hun extreem machtige en gewelddadige families, en hen te heropvoeden. Kan één man hun lot veranderen?
We volgen Pierpaolo, Simone, Bader en Reda. Ze mogen hun straf uitzitten in een jeugdtehuis. Het leven is gestructureerd en huiselijk – als we hen samen pizza zien eten of een spelletje zien doen, lijken het broers of neven. Maar af en toe komt de zwaar beveiligde ingang in beeld of volgen we een zitting in de rechtszaal, en voel je weer dat het menens is. Deze jongens kunnen niet weg en dat is niet voor niets. Al op jonge leeftijd moesten ze drugs dealen, op de uitkijk staan tijdens moorden of zorgen voor voortvluchtigen. Stuk voor stuk zijn het eenvoudige jongens, verlamd door angst. Stel je voor dat je vader en je hele familie in de criminaliteit zit? Zou je nog steeds van hen kunnen houden? Hoe voelt het als je hoort van rechters (of in de kranten leest) dat wat zij jou als ‘oké’ verkochten, crimineel gedrag is? Het is moeilijk voor deze jonge jongens. Maar hier leren ze langzaam dat een ander leven mogelijk is.
De film toont geen bloedspatten. Geen kogelgaten. Geen levenloze lichamen. Toch is het geweld waaraan deze jongens in hun korte leven al zijn blootgesteld en dat Calabrië sinds decennia in z’n greep houdt, alom aanwezig. Waar andere maffiafilms en documentaires het resultaat van de maffia laten zien, belicht deze film de onderliggende, diepgewortelde traditie.
